Reklama

Niedziela Wrocławska

Wyjątkowe miejsce

Można powiedzieć, że to Dom Ruchu dla całej diecezji – mówi ks. Radosław Rotman.

2025-10-07 15:20

Niedziela wrocławska 41/2025, str. IV

[ TEMATY ]

Wrocław

Archiwum RŚŻ Arch. Wrocławskiej

Podczas tegorocznej Diecezjalnej Oazy Matki

Podczas tegorocznej Diecezjalnej Oazy Matki

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Dekretem abp. Józefa Kupnego powołane zostało w archidiecezji wrocławskiej Centrum Ruchu Światło-Życie. To wyjątkowe miejsce dla wszystkich członków RŚŻ i ważny krok w rozwoju i umacnianiu wspólnoty. – Można powiedzieć, że to Dom dla oazowiczów, w którym odbywa się formacja podstawowa Ruchu i formacja specjalistyczna. Choć podstawowym miejscem wzrostu dojrzałości chrześcijańskiej jest dla oazowiczów parafia, w centrum odbywa się pogłębiona formacja specjalistyczna, formacja animatorów oraz różnych diakonii – tłumaczy ks. Radosław Rotman, diecezjalny moderator Ruchu Światło-Życie.

Odnaleźć swoje miejsce

Reklama

– Cele Ruchu Światło-Życie to stać się dojrzałym chrześcijaninem, odnaleźć swoje miejsc w Kościele, ale też odkryć charyzmaty, którymi Bóg każdego z nas obdarza i tymi charyzmatami posługiwać dla budowania żywego Kościoła. Dlatego Ruch Światło-Życie daje możliwości rozwijania i realizowania charyzmatów przez różne diakonie działające na szczeblu diecezjalnym, rejonowym i parafialnym. W centrum odbywają się spotkania diakoni specjalistycznych, których mamy w diecezji kilkanaście – m.in. diakonia ewangelizacji, muzyczna, oaz rekolekcyjnych, miłosierdzia, liturgiczna, modlitwy czy komunikowania społecznego – wymienia ks. Rotman. Centrum to także Szkoła Animatora oraz Szkoła Animatora Liturgicznego, które przygotowują animatorów do pełnienia posługi we wspólnotach parafialnych, warsztaty, konferencje, rekolekcje, spotkania kręgu diecezjalnego Domowego Kościoła. – Oprócz tego Centrum jest również miejscem formacji podstawowej obejmującej Oazę Dzieci Bożych, Oazę Młodzieżową, Oazę Studencką i Oazę Dorosłych. Służy też promocji nowej kultury m.in. przez cykliczne bale bezalkoholowe – pierwszy z nich odbędzie się już w październiku – dodaje ks. Radosław.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Od 26 do 28 września odbywała się w centrum pierwsza comiesięczna Oaza Modlitwy. To krótkie rekolekcje w Duchu Świętym, które trwają dwie doby: od piątkowego wieczoru do niedzielnego popołudnia – konferencje, modlitwa osobista i wspólnotowa, Eucharystia, Liturgia Godzin, dzielenie się Słowem Bożym. Można uczestniczyć w całej Oazie Modlitwy lub włączyć się w miarę możliwość tylko w wybrany jej fragment. – Oazy Modlitwy zostały zainicjowane przez ks. Franciszka Blachnickiego i w jego zamyśle powinny stać się „ukrytym sercem” Ruchu, źródłem życia i mocy. Nasz założyciel podkreślał, że każde dzieło musi być poprzedzone modlitwą – tłumaczy diecezjalny moderator Ruchu Światło-Życie i dodaje: – Na Oazy Modlitwy zaproszony jest każdy, nie tylko członkowie RŚŻ, ale także osoby z innych wspólnot czy osoby poszukujące, wątpiące. Warto przyjść, aby napełnić się łaską.

Przestrzeń spotkania z Bogiem i z drugim człowiekiem

Reklama

Centrum Ruchu Światło-Życie mieści się w dwóch budynkach przy parafii św. Bonifacego we Wrocławiu. Powstało dzięki życzliwości parafii św. Bonifacego, szczególnie ks. Jerzego Żytowieckiego, proboszcza parafii i zaangażowaniu oazowiczów. Do dyspozycji wspólnoty została odnowiona duża sala spotkań, kilka mniejszych pomieszczeń oraz zaplecze umożliwiające organizację różnych wydarzeń. Powstała również Diakonia Słowa, gdzie można zaopatrzyć się w materiały formacyjne, książki ks. Franciszka Blachnickiego i inne publikacje związane z Ruchem. – Bardzo się cieszymy, że Centrum powstało. Ono łączy członków RŚŻ z całej archidiecezji. Mamy swoje miejsce, które zostało zaprojektowane tak, aby nie tylko spełniało funkcje użytkowe, ale także miało wymiar formacyjny – wystrój wnętrz i sposób organizacji przestrzeni odzwierciedlają duchowość Ruchu Światło-Życie – opowiada ks. Rotman.

Najważniejszym miejscem Centrum jest kaplica Ruchu. – To szczególne miejsce dla Ruchu Światło-Życie i serce Centrum. Wyraża, czym żyje RŚŻ. Już wkrótce zostanie poświęcona przez księdza abp. Józefa Kupnego. Co ciekawe, ławki do kaplicy zostały przywiezione z Niemiec z Kilonii, podarowane z tamtejszej parafii św. Bonifacego, która niestety została zamknięta – dodaje.

Charyzmat wciąż aktualny

Ruch Światło-Życie działa w 1/3 parafii archidiecezji wrocławskiej i ma około 1700 członków reprezentujących wszystkie stany: kapłanów, osoby konsekrowane, małżonków, dorosłych, studentów, młodzież i dzieci. – Charyzmat RŚŻ jest cały czas aktualny i dla każdego – niezależnie od wieku i powołania – ma do zaoferowania uznaną przez Kościół formację ewangeliczną. Uważam, że jego program formacyjny jest bardzo skuteczny, by doprowadzić do żywej wiary i odnaleźć swoje miejsce w Kościele. To droga, która prowadzi do Pana i do dojrzałej wiary – przekonuje ks. Rotman.

Jak tłumaczy, formacja Ruchu jest formacją katechumenalną i prowadzi do odkrycia mocy Słowa Bożego, życia liturgią, odkrycia piękna Kościoła. – Formacja podstawowa obejmuje trzy stopnie. Fundamentem formacji jest zawsze ewangelizacja. Jej celem jest doprowadzenie do osobistej relacji i wiary w Jezusa Chrystusa – nie da się budować dojrzałości chrześcijańskiej, jeśli ktoś nie przyjąłby Jezusa jako swojego osobistego Pana i Zbawiciela. Drugi to etap katechumenalny, który składa się z dwóch części: deuterokatechumenatu i mistagogii, a więc to czas odkrywania żywego Słowa, rozumienia Liturgii Kościoła, ale również wprowadzenia w misterium Kościoła. Trzeci etap to diakonia, czyli odkrycie swojego miejsca w Kościele poprzez charyzmaty, którymi Bóg nas obdarzył – wyjaśnia kapłan.

W archidiecezji wrocławskiej największą część członków RŚŻ stanowią małżonkowie Domowego Kościoła, rodzinnej gałęzi RŚŻ. – Domowy Kościół pomaga odkrywać małżonkom duchowość małżeńską, czyli dążenie do Pana w jedności ze współmałżonkiem. Bywa tak, że małżonkowie wszystko robią razem: śpią razem, jedzą razem, wychowują razem dzieci, wyjeżdżają razem na wakacje, ale nie idą razem do Pana, nie modlą się razem, nie szukają razem woli Pana. Domowy Kościół prowadzi do tego, by małżonkowie odkryli piękno życia chrześcijańskiego, życia małżeńskiego i rodzinnego, ale też żeby jako małżeństwo odkryli charyzmaty i odnaleźli swoje miejsce w Kościele. W tym Domowy Kościół jest bardzo skuteczny – podkreśla ks. Radosław Rotman.

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Młodzież świętowała

Niedziela wrocławska 48/2023, str. III

[ TEMATY ]

Wrocław

Ks. Łukasz Romańczuk/Niedziela

Podczas Mszy św. odbyło się zaprzysiężenie nowych członków

Podczas Mszy św. odbyło się zaprzysiężenie nowych członków

Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Archidiecezji Wrocławskiej świętowało swoje 30-lecie. Z tej okazji odbyła się uroczysta sesja w sali konferencyjnej Ossolineum, Eucharystia oraz bal.

Przez te 30 lat wiele się wydarzyło. Każdy z nas ma wspomnienia związane z tym czasem. Dziś dziękujemy Panu Bogu za wszelkie podejmowane działania. Naszą radością jest fakt, że archidiecezja wrocławska wpisuje się w historię KSM. Mamy nadzieję, że przed nami piękne lata służby Bogu i Ojczyźnie – mówił ks. Kamil Kasztelan, diecezjalny asystent KSM Archidiecezji Wrocławskiej.
CZYTAJ DALEJ

Abp Józef Bilczewski

Niedziela Ogólnopolska 24/2001

[ TEMATY ]

abp Józef Bilczewski

Archiwum autora

Św. abp Józef Bilczewski

Św. abp Józef Bilczewski
Wilamowice to niewielkie miasteczko leżące ponad 30 km od Wadowic, między Kętami a Oświęcimiem. Jest to jedna z najstarszych miejscowości w tej części Polski, o ogromnie bogatej i interesującej przeszłości. Została założona w połowie XIII wieku przez osadników pochodzących z pogranicza Niemiec i Flandrii, na co wskazuje zachowana do dziś gwara wilamowicka, przypominająca stare narzecza germańskie, anglosaskie, fryzyjskie, angielskie i niderlandzkie. Józef Edlen von Mehofer w pracy zatytułowanej Der Wadowicer. Kreis im Koanigsreiche Galizien napisał, że wilamowiczanie byli energicznymi kupcami, zajmowali się m.in. handlem tkaninami, wytwarzanymi w odległym o dwie mile Andrychowie. Mieli swoje składy w Hamburgu i Lubece. Dzieje mieszkańców Wilamowic ściśle splotły się i trwale powiązały z dziejami narodu polskiego i Kościoła katolickiego. Spośród nich wyrosło wielu wybitnych rodaków, zasłużonych dla Kościoła i Ojczyzny, na czele z najwybitniejszym synem tej ziemi - metropolitą lwowskim abp. Józefem Bilczewskim, który w czasie czerwcowej pielgrzymki na Ukrainę zostanie wyniesiony do godności błogosławionych przez Papieża Jana Pawła II. Józef Bilczewski urodził się w Wilamowicach 26 kwietnia 1860 r. w ubogiej rodzinie rolniczo-rzemieślniczej. Naukę na poziomie podstawowym pobierał w rodzinnej miejscowości i w Kętach. W latach 1872-80 uczęszczał do 8-letniego gimnazjum w Wadowicach. W Sprawozdaniach Dyrekcyi drukowano co roku Spisy imienne uczniów podług lokacyi, czyli wyniki klasyfikacji w każdej klasie. Józef Bilczewski na listach klasowych notowany był bardzo wysoko. Zawarte tam wyniki podkreślają pilność i nieprzeciętne zdolności. 13 czerwca 1880 r., co podkreśla dr Gustaw Studnicki na łamach wadowickiego Przebudzenia, Bilczewski zdał egzamin dojrzałości. Obejmował on wtedy pięć przedmiotów (pisemny i ustny): język polski, łaciński, grecki, niemiecki i matematykę. W tym samym roku wstąpił na Wydział Teologiczny w Krakowie i rozpoczął studia. Po ich zakończeniu otrzymał święcenia kapłańskie z rąk kard. Albina Dunajewskiego, by tydzień później obchodzić prymicje w rodzinnych Wilamowicach. W niedługim czasie został wysłany na dalsze studia do Wiednia, Paryża i Rzymu. Po powrocie do kraju pracował jako wikariusz w Kętach, w kolegiacie Świętych Piotra i Pawła i w Gimnazjum św. Anny. Habilitował się na Uniwersytecie Jagiellońskim, następnie został mianowany profesorem dogmatyki Uniwersytetu Lwowskiego, a w 1900 r. wybrany jego rektorem. Żywa działalność naukowa i publiczna - jak pisze Studnicki - zwróciła nań uwagę władz kościelnych i świeckich. Mimo silnego oporu samego kandydata, namiestnik Leon Piński nakłonił go do przyjęcia nominacji na urząd arcybiskupa metropolity lwowskiego. W uroczystościach uczestniczyła delegacja z Wilamowic. Wyniesienie ks. prof. Józefa Bilczewskiego na tak wysoki urząd kościelny było dla wilamowiczan wydarzeniem wielce radosnym, porównywalnym z późniejszym wybraniem Karola Wojtyły z Wadowic na papieża. Jako metropolita Józef Bilczewski położył ogromne zasługi w rozwoju archidiecezji lwowskiej. Troszczył się o powiększenie liczby duchowieństwa i placówek duszpasterskich. Działał na polu społecznym i oświatowym. Jako członek Rady Szkolnej Krajowej zabiegał o polepszenie doli nauczycieli, o zakładanie szkół, ochronek, czytelni i bibliotek, zwalczając w ten sposób analfabetyzm. Znane jest jego słynne wystąpienie w Sejmie w 1907 r. W gorącym przemówieniu postulował podniesienie płac nauczycielskich. Organizował i popierał związki i stowarzyszenia religijne, dobroczynne i zawodowe. We Lwowie zbudował wielki dom katolicki. W czasie wojen 1914-20 organizował komitet arcybiskupi do pomocy ofiarom wojny, a także wstawiał się w sprawie prześladowanych Polaków u metropolity L. Szeptyckiego. Zmarł z przepracowania 20 marca 1923 r., został pochowany na Cmentarzu Janowskim we Lwowie. Papież Pius XI określił abp. Józefa Bilczewskiego jako "jednego z największych biskupów swojej doby". Pomimo upływu czasu i jakże zmienionej sytuacji polityczno-społecznej, pamięć o świętym Biskupie trwa do dzisiaj. Pamiętają o Słudze Bożym nie tylko we Lwowie, ale także w Wilamowicach. W rozmowie z proboszczem parafii wilamowickiej - ks. Michałem Bogutą dowiedziałem się, że parafianie w każdą środę w nowennie o beatyfikację abp. Józefa Bilczewskiego proszą Boga o łaski za jego wstawiennictwem. "Stałem się głową tej Archidiecezji, by także być jej sercem. Wszystko, co Was obchodzi, znajdzie oddźwięk w duszy mojej" . Te słowa towarzyszyły abp. Bilczewskiemu od początku do końca jego dni.
CZYTAJ DALEJ

Rzesze Polaków w Watykanie uczciły św. Jana Pawła II

2025-10-23 14:07

[ TEMATY ]

Watykan

św. Jan Paweł II

rzesze Polaków

PAP

Wierni na Placu św. Piotra w Watykanie

Wierni na Placu św. Piotra w Watykanie

W środę, 22 października, w dniu liturgicznego wspomnienia św. Jana Pawła II i w 47. rocznicę inauguracji Jego pontyfikatu, w Bazylice św. Piotra w Watykanie została odprawiona uroczysta Msza Święta w intencji pokoju na świecie. Przy ołtarzu Katedry św. Piotra modliło się blisko 1,5 tysiąca wiernych, duchowieństwo oraz przedstawiciele korpusu dyplomatycznego.

Eucharystii, sprawowanej w języku polskim, przewodniczył bp Robert Chrząszcz z archidiecezji krakowskiej, delegat Konferencji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej. W koncelebrze wzięli udział m.in. abp Gintaras Grušas, metropolita wileński i przewodniczący Rady Konferencji Biskupich Europy (CCEE), ks. Paweł Ptasznik, rektor Kościoła i Hospicjum św. Stanisława BM w Rzymie oraz ks. Tomasz Jarosz, administrator Kościoła i Hospicjum św. Stanisława BM w Rzymie i około 100 księży.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję