Na Ostrowie Tumskim przy ul. Kapitulnej 4 działa Klubowe Centrum Aktywności Dzieci i Młodzieży Pozytywka, prowadzone przez Siostry Bożego Serca Jezusa. Celem działalności jest pomoc rodzinom oraz dzieciom dotkniętym niepełnosprawnością, głównie z Zespołem Downa.
Na terenie domu zakonnego wzrok przykuwa piękny plac, z którego dzieci korzystają podczas ładnej pogody. Przystosowane do potrzeb osób z niepełnosprawnościami jest również wnętrze klubu. Są podjazdy dla wózków i niskie progi. Udział w zajęciach jest bezpłatny. Projekt finansowany jest z budżetu miasta.
Skąd nazwa? – Były różne propozycje, ale miało to być miejsce dla ludzi pozytywnych. Bo kiedy nasze dzieci spotykały się w swoich środowiskach z różnymi reakcjami, tutaj mogły poczuć się jak w domu. Tutaj wszyscy – rodzice, dzieci, wolontariusze, prowadzący – tworzymy „pozytywkową rodzinę”. Skupiamy się na pozytywach: ukazujemy, jak wspaniałe są nasze dzieci, rozwijamy i pokazujemy ich możliwości, nie koncentrujemy się na ograniczeniach – mówi s. Magdalena. Dlaczego takie miejsce? – Początkowo było to jedyne miejsce we Wrocławiu przeznaczone stricte dla dzieci z trisomią. Powstało w odpowiedzi na prośby rodziców, których dzieci uczęszczały do prowadzonego przez nas wcześniej przedszkola – mówi o początkach klubu s. Katarzyna.
Jak w rodzinie
Reklama
– Pozytywka jest miejscem, w którym wszyscy tworzymy wspólnotę – w czasie zajęć rodzice spędzają czas na rozmowie przy herbacie, mają okazję odpocząć i zrelaksować się w towarzystwie, w którym będą zrozumiani. Dzieci także cieszą się z ich bliskości – mogą przybiec, pokazać wykonaną pracę, poczęstować samodzielnie przygotowanym wypiekiem, zaprosić na salę, gdzie właśnie przygotowano nowy układ taneczny…
Z zachwytem patrzymy na pełne dumy spojrzenia rodziców, którzy doceniają te małe wielkie sukcesy swoich pociech oraz ich radość. Wszystkie imprezy: doroczny festyn na naszym podwórku, wyjścia i wyjazdy przeżywamy wspólnie. Po zajęciach rodziny mogą uczestniczyć w nabożeństwach w kaplicy zakonnej – opowiada s. Magdalena.
Dla ciała i ducha
Dzieci uczestniczą w warsztatach: plastycznych, kulinarnych, sportowych, teatralnych, fotograficznych. Korzystają z muzykoterapii i uczą się tańca nowoczesnego. Od stycznia br. klub posiada salę doświadczania świata, w której prowadzone są zajęcia sensoryczne. Siostry są przygotowane do prowadzenia takich zajęć – s. Katarzyna jest pedagogiem specjalnym, s. Magdalena muzykoterapeutką, a s. Agnieszka, technolog żywienia, otwiera przed dziećmi tajniki kuchni. – Proszę zobaczyć, jakie piękne żółwiki tutaj zrobiły – s. Agnieszka pokazuje mi zdjęcia. Do kadry należy jeszcze 5 osób. – Z radością patrzymy na rozwój naszych dzieci. Widzimy, że praca w Pozytywce przynosi owoce. W czasie zajęć w sali doświadczania świata dzieci zamknięte czy wycofane zaczynają mówić. Nawiązują przyjaźnie, podtrzymywane także poza klubem. Po zajęciach nie chcą wyjść z klasztoru. Myślę, że to dobry znak! – cieszy się s. Magdalena.
Klub prowadzony przez siostry to naprawdę bardzo pozytywna inicjatywa, otwarta na nowych klubowiczów i wolontariuszy. Siostry zapraszają serdecznie we wtorki, środy i piątki na godz. 17.00.
Po licznych rozmowach pomiędzy Warsztatami Terapii Zajęciowej działającymi przy Katolickim Stowarzyszeniu Niepełnosprawnych Diecezji Ełckiej a Dyrekcją Lasów Państwowych w Białymstoku 21 września br. zostało uroczyście podpisane porozumienie dotyczące umożliwienia podopiecznym WTZ w Ełku odbywania praktyk zawodowych w Ośrodku Szkoleniowo-Wypoczynkowym w Malinówce.
„Podpisanie porozumienia o współpracy między Regionalną Dyrekcją Lasów Państwowych w Białymstoku a Warsztatami Terapii Zajęciowej w Ełku działającymi przy Katolickim Stowarzyszeniu Niepełnosprawnych Diecezji Ełckiej jest bardzo ważnym wydarzeniem, ponieważ jest to pierwsza na taką skalę możliwość systematycznych praktyk zawodowych osób z niepełnosprawnościami w Ośrodku Szkoleniowo-Wypoczynkowym Lasów Państwowych w Malinówce. Dla naszych podopiecznych jest to ważna forma rehabilitacji, która znacznie wpłynie na polepszenie zarówno aktywizacji społecznej jak i zawodowej. Nasi podopieczni są zagrożeni wykluczeniem z życia społecznego. Pomimo swoich niepełnosprawności pragną być przydatni społeczeństwu. Chcą pracować i dzięki temu czuć się częścią społeczności, jej pełnowartościowymi obywatelami” – wyjaśnia Małgorzata Charubin, kierownik WTZ w Ełku.
Wilamowice to niewielkie miasteczko leżące ponad 30 km od Wadowic,
między Kętami a Oświęcimiem. Jest to jedna z najstarszych miejscowości
w tej części Polski, o ogromnie bogatej i interesującej przeszłości.
Została założona w połowie XIII wieku przez osadników pochodzących
z pogranicza Niemiec i Flandrii, na co wskazuje zachowana do dziś
gwara wilamowicka, przypominająca stare narzecza germańskie, anglosaskie,
fryzyjskie, angielskie i niderlandzkie. Józef Edlen von Mehofer w
pracy zatytułowanej Der Wadowicer. Kreis im Koanigsreiche Galizien
napisał, że wilamowiczanie byli energicznymi kupcami, zajmowali się
m.in. handlem tkaninami, wytwarzanymi w odległym o dwie mile Andrychowie.
Mieli swoje składy w Hamburgu i Lubece.
Dzieje mieszkańców Wilamowic ściśle splotły się i trwale
powiązały z dziejami narodu polskiego i Kościoła katolickiego. Spośród
nich wyrosło wielu wybitnych rodaków, zasłużonych dla Kościoła i
Ojczyzny, na czele z najwybitniejszym synem tej ziemi - metropolitą
lwowskim abp. Józefem Bilczewskim, który w czasie czerwcowej pielgrzymki
na Ukrainę zostanie wyniesiony do godności błogosławionych przez
Papieża Jana Pawła II.
Józef Bilczewski urodził się w Wilamowicach 26 kwietnia
1860 r. w ubogiej rodzinie rolniczo-rzemieślniczej. Naukę na poziomie
podstawowym pobierał w rodzinnej miejscowości i w Kętach. W latach
1872-80 uczęszczał do 8-letniego gimnazjum w Wadowicach. W Sprawozdaniach
Dyrekcyi drukowano co roku Spisy imienne uczniów podług lokacyi,
czyli wyniki klasyfikacji w każdej klasie. Józef Bilczewski na listach
klasowych notowany był bardzo wysoko. Zawarte tam wyniki podkreślają
pilność i nieprzeciętne zdolności.
13 czerwca 1880 r., co podkreśla dr Gustaw Studnicki
na łamach wadowickiego Przebudzenia, Bilczewski zdał egzamin dojrzałości.
Obejmował on wtedy pięć przedmiotów (pisemny i ustny): język polski,
łaciński, grecki, niemiecki i matematykę. W tym samym roku wstąpił
na Wydział Teologiczny w Krakowie i rozpoczął studia. Po ich zakończeniu
otrzymał święcenia kapłańskie z rąk kard. Albina Dunajewskiego, by
tydzień później obchodzić prymicje w rodzinnych Wilamowicach. W niedługim
czasie został wysłany na dalsze studia do Wiednia, Paryża i Rzymu.
Po powrocie do kraju pracował jako wikariusz w Kętach, w kolegiacie
Świętych Piotra i Pawła i w Gimnazjum św. Anny. Habilitował się na
Uniwersytecie Jagiellońskim, następnie został mianowany profesorem
dogmatyki Uniwersytetu Lwowskiego, a w 1900 r. wybrany jego rektorem.
Żywa działalność naukowa i publiczna - jak pisze Studnicki - zwróciła
nań uwagę władz kościelnych i świeckich. Mimo silnego oporu samego
kandydata, namiestnik Leon Piński nakłonił go do przyjęcia nominacji
na urząd arcybiskupa metropolity lwowskiego. W uroczystościach uczestniczyła
delegacja z Wilamowic. Wyniesienie ks. prof. Józefa Bilczewskiego
na tak wysoki urząd kościelny było dla wilamowiczan wydarzeniem wielce
radosnym, porównywalnym z późniejszym wybraniem Karola Wojtyły z
Wadowic na papieża.
Jako metropolita Józef Bilczewski położył ogromne zasługi
w rozwoju archidiecezji lwowskiej. Troszczył się o powiększenie liczby
duchowieństwa i placówek duszpasterskich. Działał na polu społecznym
i oświatowym. Jako członek Rady Szkolnej Krajowej zabiegał o polepszenie
doli nauczycieli, o zakładanie szkół, ochronek, czytelni i bibliotek,
zwalczając w ten sposób analfabetyzm. Znane jest jego słynne wystąpienie
w Sejmie w 1907 r. W gorącym przemówieniu postulował podniesienie
płac nauczycielskich. Organizował i popierał związki i stowarzyszenia
religijne, dobroczynne i zawodowe. We Lwowie zbudował wielki dom
katolicki.
W czasie wojen 1914-20 organizował komitet arcybiskupi
do pomocy ofiarom wojny, a także wstawiał się w sprawie prześladowanych
Polaków u metropolity L. Szeptyckiego. Zmarł z przepracowania 20
marca 1923 r., został pochowany na Cmentarzu Janowskim we Lwowie.
Papież Pius XI określił abp. Józefa Bilczewskiego jako "jednego z
największych biskupów swojej doby".
Pomimo upływu czasu i jakże zmienionej sytuacji polityczno-społecznej,
pamięć o świętym Biskupie trwa do dzisiaj. Pamiętają o Słudze Bożym
nie tylko we Lwowie, ale także w Wilamowicach. W rozmowie z proboszczem
parafii wilamowickiej - ks. Michałem Bogutą dowiedziałem się, że
parafianie w każdą środę w nowennie o beatyfikację abp. Józefa Bilczewskiego
proszą Boga o łaski za jego wstawiennictwem.
"Stałem się głową tej Archidiecezji, by także być jej
sercem. Wszystko, co Was obchodzi, znajdzie oddźwięk w duszy mojej"
. Te słowa towarzyszyły abp. Bilczewskiemu od początku do końca jego
dni.
155. Zebranie Plenarne Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich w Polsce
W licheńskim sanktuarium zakończyło się trwające od 20 do 22 października 155. Zebranie Plenarne Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich w Polsce (KWPZM). W spotkaniu o charakterze sprawozdawczo-wyborczym wzięli udział wyżsi przełożeni zakonni oraz delegaci nieobecnych przełożonych z całej Polski.
Zebranie otworzył ks. Dariusz Wilk CSMA, przewodniczący KWPZM, przedstawiając sprawozdanie z dotychczasowej działalności Konferencji oraz witając nowo mianowanych przełożonych. W programie spotkania znalazły się również prezentacje sprawozdań ekonoma, dyrektora Forum Współpracy Międzyzakonnej oraz Komisji Rewizyjnej. Kluczowym punktem obrad były wybory nowych władz KWPZM. Przewodniczącym został ks. Dariusz Wilk, michalita, wiceprzewodniczącym - o. Łukasz Wiśniewski, dominikanin. Wybrano również członków Konsulty oraz Komisji Rewizyjnej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
