Wyjątkowa i historyczna ceremonia ustanowienia sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy w kościele Ojców Franciszkanów w Radziejowie odbyła się 14 września 2014 r. (parafia Podwyższenia Krzyża Świętego). Uroczystej Eucharystii przewodniczył i homilię wygłosił biskup włocławski Wiesław Mering. Koncelebrowali o. prowincjał Wiesław Pyzio, duchowni franciszkańscy z prowincji warszawskiej oraz kapłani diecezji włocławskiej. Przedstawicielka parafii wygłosiła publiczne świadectwo uzdrowienia jej dziecka z nieuleczalnej choroby dzięki wstawiennictwu Matki Bożej Nieustającej Pomocy w cudownym wizerunku z Radziejowa. Wobec licznie zgromadzonej rzeszy wiernych dziekan dekanatu radziejowskiego – ks. Stanisław Łosiakowski odczytał dekret w sprawie ustanowienia sanktuarium. Pod koniec uroczystości Ojciec Prowincjał wygłosił akt zawierzenia Matce Bożej Nieustającej Pomocy parafii radziejowskiej, prowincji warszawskiej i diecezji włocławskiej. W imieniu wspólnoty zakonnej, parafian i sympatyków kościoła wyrazy wdzięczności za akt ustanowienia sanktuarium złożył gwardian, a zarazem proboszcz parafii i kustosz sanktuarium – o. Mariusz Kapczyński.

Po odpust do Rzymu

Maryja w wizerunku wsławionym łaskami od ponad 115 lat odbiera cześć i nabożeństwo w kościele Ojców Franciszkanów w Radziejowie. Napis umieszczony na odwrocie obrazu informuje, że namalował go w 1899 r. Feliks Cichocki z Warszawy „staraniem Wielebnego Księdza Żórawskiego – rektora kościoła pofranciszkańskiego w Radziejowie”.

Po kasacie klasztoru w 1864 r. o. Bonifacy Żórawski był jedynym franciszkaninem pozostawionym do opieki nad świątynią. Skazany na samotne życie, z dala od wspólnot zakonnych i bez prawa do noszenia habitu, przez 43 lata pełnił posługę duszpasterską i utrzymywał radziejowski kościół i klasztor w jak najlepszym stanie.

Ok. roku 1898 o. Bonifacy zlecił Feliksowi Cichockiemu h. Nałęcz (1861 – 1921), znanemu i wziętemu wówczas autorowi przedstawień o tematyce sakralnej, namalowanie obrazu Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Jako wynagrodzenie za pracę ustalono kwotę 500 rubli, co stanowiło w owym czasie zapłatę dosyć pokaźną jak na skromne dochody ubogiego zakonnika. Po ustaleniach z malarzem o. Bonifacy udał się do Rzymu, aby uzyskać odpust dla obrazu u papieża Leona XIII. Otrzymał go 14 marca 1898 r., na święto Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Akt nadania odpustu przechowywany jest w kaplicy klasztoru Ojców Franciszkanów w Radziejowie, zaś jego kopię umieszczono przy ołtarzu, w którym znajduje się słynący łaskami wizerunek Maryi. W łacińskim tekście aktu papież nadaje odpust: „zupełny i odpuszczenie grzechów wszystkich i każdemu z osobna (...) jeśli w czasie nawiedzenia (kościoła, w stanie łaski uświęcającej – przyp. M. I.) skierują do Boga ufną modlitwę o pokój wśród władców chrześcijańskich, o wykorzenienie herezji, nawrócenie grzeszników i wywyższenie Świętej Matki Kościoła. Odpust ten mogą również ofiarować jako dar na wzór modlitwy wiernym zmarłym, którzy pojednani miłością z Bogiem już odeszli z tego świata”.

Świadectwa łask

Źródła archiwalne podają, że wizerunek, umieszczony w ołtarzu przy wschodniej ścianie nawy bocznej, był za sprawą ofiarności modlących się przed nim wiernych głównym źródłem utrzymania o. Bonifacego Żórawskiego w trudnym okresie zaborów. O znaczeniu wizerunku wspominał rektor radziejowskiego kościoła Franciszkanów, ks. Jan Wieczorek („Przewodnik Katolicki” nr 10/1927): „Jeden ołtarz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy jest otaczany wielką czcią przez lud miejscowy i okoliczny. Są na nim zawieszone różne wota dziękczynne”.

Po ponownym objęciu kościoła w Radziejowie przez ojców franciszkanów (1937 r.) ustaliła się tradycja sprawowania regularnych nabożeństw przed ołtarzem Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Liczne świadectwa przekazywane ustnie i w formie pisemnej oraz zawarte w księgach próśb i podziękowań zawierają opisy wielu nadzwyczajnych łask, przypisywanych wstawiennictwu Maryi, a wyproszonych przed Jej cudownym wizerunkiem. Najczęściej pojawiają się błagania o zdrowie, o wiarę, o pomoc w zerwaniu z nałogiem, o łaskę wytrwania w trudnym małżeństwie. W podziękowaniach uwidaczniają się miłość i bezbrzeżna wiara we wstawiennictwo Matki Bożej Nieustającej Pomocy.

Wierni podzielają nadzieję duszpasterzy, ojców franciszkanów, że ustanowienie sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Radziejowie służy wzmocnieniu dotychczasowego kultu Maryi i przyczyni się do większego zaangażowania świeckich. Dziękujemy Bogu, że przez decyzje Kościoła zechciał, aby w Radziejowie było tak wyjątkowe i święte miejsce: miejsce sprawowania Eucharystii, miejsce łaski, modlitwy, zawierzenia, wynagrodzenia, miłości i pojednania w sakramencie pokuty.

Modlimy się przed wizerunkiem Maryi w radziejowskiej świątyni, wierząc w Jej realną obecność. Wierzymy, że Matka Najświętsza patrzy na nas, słucha, współczuje i pomaga. Jest powiernicą ludzkich sekretów, opiekunką, pocieszycielką i źródłem niewyczerpanej miłości. Wzywa i prowadzi ludzi do Odkupiciela, który jest Drogą, Prawdą i Życiem. Jako Matka Boga, przygarniająca Jezusa i trzymająca troskliwie Jego obydwie dłonie – przygarnia w Nim wszystkich ludzi. W najtragiczniejszym momencie swojego życia Chrystus przedstawił Maryję ludziom wszystkich czasów i ras jako Matkę. A ludzie to zrozumieli i poszli do Niej. I wciąż idą i iść będą, jak do Matki.

Koronacja

Dzięki przemożnej obecności Bożej Rodzicielki, Jej darom uzdrowień fizycznych i duchowych, głębokiemu wsłuchaniu Maryi w potrzeby tych, którzy się do Niej zwracają, wkrótce sanktuarium pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Radziejowie stanie się miejscem uroczystej koronacji wizerunku Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Aktu koronacyjnego dokona bp Wiesław Mering w niedzielę, 16 sierpnia 2015 r. o godz. 12.30. Na ceremonię tę serdecznie zapraszają ojcowie franciszkanie z konwentu w Radziejowie na Kujawach.